Leone - Pastilles à l'Absinthe
Hoeveelheid 30 gram
Ingrediënten kopercomplexen van chlorophyllen en meer
Herkomst Italië
Fabrikant Leone
Verkooppunt Het Hanzehuis, Sassenstraat 74-76, Zwolle
Wij betaalden € 2,50

E: Je hebt toch wel eens van absint gehoord?
E2: Ja, dat wordt toch the green fairy genoemd?
E: Dat weet je vast omdat je Eurotrip hebt gezien...
E2: Neehoor; Moulin Rouge! Daarin speelt Klyie Minogue the green fairy.
E: Maarrr, weet je dan ook dat wordt gezegd dat Van Gogh zijn oor heeft afgesneden omdat hij teveel absint had gedronken?
E2: Is dat zo?
E: Jaa, maar dat heeft waarschijnlijk meer te maken met het alcoholpercentage dan de groene fee...

Wat is het?
Bij de Tokotest kijken we een beetje neer op het gebruik van canabislollies. Maarja, als het op absintsnoepjes aankomt dan zijn we net jonge buitenlandse toeristen die zich op het Waterlooplein te dure THC-loze canabislollies laten aansmeren... Vandaag testen we namelijk absintsnoep! Gekocht bij Het Hanzehuis, een winkel die alleen produkten verkoopt van oude familiebedrijven. Het Hanzehuis heeft overigens niets gesuggereerd over een geestverruimende werking van dit produkt. Het is een nette winkel, voor nette mensen.
Het is een groen-bruine verpakking. Op de zijkant van het doosje staat een plaatje van een glas absint met bijbehorende traditionele lepel met daarop een suikerklontje waar je het ijswater doorheen moeten gieten. De tekst op de verpakking is in het Frans en Nederlands. Of nouja, zo Nederlands als je "Groen Fairy Elixir" wilt noemen.
De groen-bruine verpakking blijkt alleen maar een papiertje te zijn, want daaronder blijkt een geel doosje te zitten! Volgens de tekst op de voorkant is het een "digestive dissetanti" (verfrissend digestief). De bedrukking heeft een ouderwets ontwerp, waarmee de fabrikant ditmaal in het Italiaans en Engels pronkt met de 146 jaar geschiedenis van het bedrijf. Als we het doosje openmaken zijn we allemaal een beetje teleurgesteld dat er niet nog een doosje inzit (en nog een, en nog een...). In plaats daarvan krijgen we de kleine vaalgroene snoepjes waar het eigenijk om te doen is. Okee, proeven dan maar!

"le più alte onorificenze a tutte le esposizioni"

Geur
Als anijsblokjes van De Ruijter.

Mondgevoel
In vergelijking met anijshagel is het groter, minder bros en een stuk harder. Het lost ook veel langzamer op.

Smaak
Vreemd... Het is een tikje bitter en zoetig. Er zit wel een lichte anijssmaak aan, maar daarnaast ook een veel sterkere, bittere smaak van grapefruit (zonder het zure en minder fruitig). Het is een ouderwets aandoend smaakje, maar misschien wordt onze smaak wel beinvloed door het gebruik van de ouderwets uitziende verpakking...

En verder
De ingrediëntenopgave meldt het verdacht klinkende "kopercomplexen van chlorophyllen", maart dat blijkt gewoon E141 te zijn! Het heeft een E-nummer en is daarmee een officieel goedgekeurde kleurstof. Een hele opluchting, maar waarom niet gewoon het E-nummer erbij vermelden? Mensen die zich ongerust maken wanneer er E141 staat, maken zich waarschijnlijk nog onrustiger als er 'kopercomplexen van chlorofylen' staat.

Eindoordeel
6.0 (E:6.5, A:6.0, E2: 5.0)

<< Vorige test       Test 300, Castricum, zo 18-8-2013        Volgende test >>